یا رفیق من لا رفیق له
...
قــــــدم ...
زدم ...
قــــــدم ...
و تو آنقدر قدم هایت را بلند برداشتی که تا خــــــــدا رسیدی . . .
قــــــدم ...
زدم پاتو شکستم ...
آری شکستی ...
شکستی که هنوزم که هنوز است تنهای این کــــوچه منم ! ! !
. . .
. . .
چه بـــی وفـــایند انهایی که می پنداری ر فـــ ی ــق لحظه هایت میشوند ...
میــــــروند و یادشان را جــــا میگذارند ... کنــــــ ج دلــــــ ت ...
و تمام سهم تو از دوستی ... فقط همین یــــ ک واژه است
"دلـــــــ تنگی"
تولــــدت میشود ... دلـــــــ تنگی ...
تولــــــدش میشود ... دلـــــــ تنگی ...
و باز هم تولـــــــدش میشود ... و ... دلــــــــ تنگی ...
و تو گویی "بـــــ ی او" تمام هدیه های دنیا هــمــــ ین است ...
...
دلـــــ گیرم از کوچه مان ... از شهرمان ...
در سمت دوســـــ ت مرا جایی هست ؟!
کاش تو بودی و من ...
تـــــوی کوچه ی خــــــــــــــدا
....
....
اینبار به جای در خانه تان ... سنگ مزارت رو میکوبم ..."رفــــــ یق" می آیی بازی؟!
شروع کن ... من و من ...
تو و تو ...
بگو که میکشی مــــــــرا نزد خودت :((
چه خیالی ... باز هم منم و همین کوچه ی تنهامان ...
لالائی ...بخواب نزد خـــــدایت ...
.....
.....
پــــ ی نوشت:دلت که میگیرد ... دنبال بهانه نباش!اینجا پر است از واژه هایی که نبودن ها را به رخ ـــت میکشند ...
چشـــــ مم آنــــــ دم که ز شوق تو نهد سر بلحد ... تا دم صبح قیامت نگران خواهد بود
